Σημάδια
μία έκθεση της ομάδας Εν Δυνάμει στο Μακεδονικό Μουσείο
Σύγχρονης Τέχνης
Μία συμμετοχική, εικαστική, διαδραστική εγκατάσταση, η οποία προέκυψε έπειτα από πολύμηνη εμπειρική έρευνα γύρω από τη θεματική των σημαδιών χαρτογράφησης. Η καλλιτεχνική ομάδα μικτής ικανότητας Εν δυνάμει εστιάζει το ενδιαφέρον της στις έννοιες του γνωστού και του άγνωστου. Τί σημαίνουν και πώς διαχειρίζεται ο καθένας αυτές τις αντίθετες έννοιες. Τί υπάρχει ανάμεσα στο γνωστό και το άγνωστο, το οικείο και το ανοίκειο; Χώρος, χρόνος, συναισθήματα, σκέψεις. Πώς ο κάθε ένας από εμάς χαρτογραφεί τον κόσμο, τον εαυτό του, τη γειτονιά του; Ποια είναι τα σημάδια που ανιχνεύει και αναγνωρίζει για να φτάσει στον προορισμό του, στο οικείο, στο γνωστό. Είναι μια αγκαλιά, το σπίτι του, μία καθημερινή συνήθεια; Τί γίνεται όταν χάνει αυτά τα σημάδια;
Συντελεστές:
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Ελένη Δημοπούλου
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Richard Anthony
Εικαστικός σχεδιασμός-υλοποίηση: Βαγγέλης Αρβανίτης, Φανή Μπουντούρογλου, Κατερίνα Γκαγκάκη, Richard Anthony
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες: Φαέθων Βανδώρος, Κατερίνα Μπακαλιού
Σχεδιασμός ηχητικού περιβάλλοντος: Οδυσσέας Γκάλιος
Σχεδιασμός βίντεο-προβολής: Δημήτρης Ζάχος
Βίντεο-πορτρέτα: Πάνος Μπουντούρογλου
Σχεδιασμός αρχιτεκτονικών στοιχείων-Οπτική επικοινωνία: loopostudio
Κείμενα-έρευνα: Ομάδα Εν δυνάμει
Υπεύθυνη συντονισμού: Annie Willis
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν στις 9 Νοεμβρίου 2018
Συμμετέχοντες/ουσες της ομάδας Εν Δυνάμει:
Κλειώ Αντωνοπούλου, Νοεμή Βασιλειάδου, Χρύσα Γκούμα,
Σοφία Δαγκοπούλου, Μαρία Δαχλύθρα, Μαρίνα Θέου
Παναγιώτης Ιωαννίδης, Μαργαρίτα Καϊναδά, Άννα Καλίντσεβα
Θεανώ Κόντα, Νίκος Κυπαρίσσης, Ευτέρπη Κώστα, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Λύρας, Δημήτρης Μέξης, Σοφία Μπλέτσου,Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος, Θεανώ Παπαβασιλείου, Μαρία-Νεφέλη Παρασκευοπούλου, Χάρις Σερδάρη, Λίλη Στραβοπόδη, Νατάσα Τοπαλτζίκη, Δέσποινα Τριανταφυλλίδου,Δανάη Τσορλίνη, Αλέξανδρος Χάτσιος, Μαρία Χριστοφίδου
Μια φορά χάθηκα στο κέντρο γιατί δεν έβρισκα την Αγία Σοφία αλλά σταματούσα, ηρεμούσα και συνέχιζα και μετά διάβασα την ταμπέλα και τη βρήκα.
Στο κέντρο χάθηκα όταν πήγαμε στο ΙΚΑ με τη μαμά μου και τα’χασα αλλά τώρα είμαι ζωντανή.
Αν χαθώ θα δω αυτή την ταμπέλα τη μπλε που λέει οδός Ορφέως.
Ο χώρος ανάμεσα. Χωρίζω τον κόσμο στον γνωστό και τον άγνωστο.
Ένας διαχωρισμός τόσο υπαρκτός-στενά χωρικός γεωγραφικός αλλά και φανταστικός.
Η απόσταση ανάμεσα σε αυτό που ξέρω και αυτό που δεν ξέρω.
Ο χώρος που μπορεί να αλλάξει η πραγματικότητά μου. Ο χάρτης.
Ο τρόπος που μπορώ να αναγνωρίσω τον κόσμο. Η κοσμολογία μου. Οι σχέσεις.
Αυτό που εμπεριέχει, που με δέχεται. Αυτά που δέχομαι και αυτά που συνειδητά ή ασυνείδητα απορρίπτω. Το άγνωστο.
Αυτό που δεν γνωρίζω, αυτό που δεν μπορώ καν να φανταστώ. Σημάδια.